korpus języka młodzieży początku XXI wieku

szwatoły

Defi­ni­cja (wyja­śnie­nie) zna­cze­nia
resztki, ścinki, far­focle
Marek Łaziń­ski
W słow­niku war­szaw­skim (1900−1927) szwa­toł to pła­tek śniegu, w róż­nych gwa­rach chełmińsko-dobrzyńskich i w języku kaszub­skim szwa­toł lub szwa­toły to zawie­sina lub lub wła­snie far­focle (to tez piękne słowo). Szwa­toł nie jest roz­po­wszech­niony we współ­cze­snej pol­sz­czyź­nie, wygląda na jakiś desant gwa­rowy. Czy tak się mówi w szkole?